سلام.خوبید؟
من هم خوبم!
فردا تولد سه سالگی وبلاگ هست.تو این دو سال سعی کردم مطالبی مفید در زمینه های گوناگون جمع آوری کنم که بواسطه آنها هم سطح علمی و معلومات خودم بالا بره و هم شما خواننده عزیز!
در هر صورت خیلی خوشحالم که سومین سال وبلاگ نویسی رو تجربه می کنم.
به بهانه آغاز سال نو مسیحیان تقدیم می شود:
سنت درخت کریسمس، به آلمان قرن شانزدهم میلادی و زمانی که مسیحیان، درختان تزیین شده را به خانه های خود آوردند، برمیگردد. همچنین در آن زمان عده ای هرمهایی از چوب میساختند و آنرا با شاخه های درختان همیشه سبز و شمع تزیین میکردند.
به تدریج رسم استفاده از درخت کریسمس در بخشهای دیگر اروپا نیز طرفدارانی پیدا کرد. در سال 1841، انگلستان، پرنس آلبرت (Prince Albert)، شوهر ملکه ویکتوریا (Queen Victoria) با آوردن درخت کریسمس به کاخ ویندسور (Windsor) و تزیین آن با شمع، شیرینی، میوه و انواع آب نبات، استفاده از درخت را به چیزی مد روز مبدل کرد.
واضح است که خانواده های ثروتمند انگلیسی به سرعت از این مد پیروی کردند و با ولخرجی تمام به تزیین درخت میپرداختند. در سالهای 1850، این تزیینات شامل عروسک، لوازم خانه مینیاتوری، سازهای کوچک، جواهرات بدلی، شمشیر و تفنگ اسباب بازی، میوه و خوراکی بود.
بسیاری از آمریکاییهای قرن نوزدهم، درخت کریسمس را چیزی غریب میدانستند و اولین درخت کریسمس در آمریکا، مربوط به سال 1830 است که آنهم توسط ساکنان آلمانی پنسیلوانیا به نمایش گذاشته شده بود. این درخت برای جلب کمکهای مردمی برای کلیسای محلی برپا شده بود. در سال 1851، چنین درختی در محوطه خارجی یک کلیسا برپا شد اما وجود آن برای ساکنان این قصبه بسیار توهین آمیز و نوعی بازگشت به بت پرستی به شمار می آمد و آنها خواستار جمع کردن تزیینات شدند.
در حدود سالهای 1890، لوازم تزیینی کریسمس از آلمان وارد میشد و درخت کریسمس به تدریج در ایالات متحده محبوبیت میافت. جالب است که ار.پاییان از درختان کوچکی که حدود 1 تا 1.5 متر طول داشتند استفاده میکردند در حالی که آمریکاییان درختی را میپسندیدند که تا سقف خانه برسد.
در اوایل قرن بیستم، آمریکاییان درختهای کریسمس را بیشتر با لوازم تزیینی دست ساز خودشان تزیین میکردند اما بخشهای آلمانی/آمریکایی همچنان به استفاده از سیب، بلوط، گردو و شیرینیهای کوچک بادامی ادامه میدادند.
کشف برق، به ساخته شدن چراغهای کریسمس انجامید و امکان درخشش را برای درختان به ارمغان آورد. پس از آن دیدن درختان کریسمس در میدان شهرها به یک منظره آشنای این ایام مبدل شد و تمام ساختمانهای مهم-چه شخصی و چه دولتی- با برپا کردن یک درخت، به اسقبال تعطیلات کریسمس میرفتند.
در تزیین درختهای کریسمس اولیه، به جای مجسمه فرشته در نوک درخت، از فیگورهای پریهای کوچک- به نشانه ارواح مهربان- یا زنگوله و شیپر- که برای ترسانیدن ارواح شیطانی به کار میرفت- استفاده میشد.
در لهستان، درخت کریسمس با مجسمه های کوچک فرشته، طاووس و پرندگان دیگر و تعداد بسیار زیادی ستاره، پوشیده میشد. در سوئد، درخت را با تزیینات چوبی که با رنگهای درخشان رنگ آمیزی شده اند و فیگورهای کودک و حیوانات از جنس پوشال و کاه تزیین میکنند. دانمارکیها، از پرچمهای کوچک دانمارک و آویزهایی به شکل زنگوله، ستاره، قلب و دانه برف استفاده میکنند. مسیحیان ژاپنی بادبزنها و فانوسهای کوچک را ترجیح میدهند.
تزیین درخت در اوکراین نیز بسیار جالب است، آنها حتما در تزیین درخت خود از عنکبوت و تار عنکبوت استفاده میکنند و آنرا خوش یمن میدانند، زیرا بنا بر یک افسانه قدیمی، زنی بی چیز که هیچ وسیله ای برای تزیین درخت و شاد کردن فرزندان خود نداشت، با غصه به خواب میرود و هنگام طلوع خورشید متوجه میشود که درخت کریسمس خانه اش با تار عنکبوت پوشیده شده است و این تارها با دمیدن خورشید به رشته های نقره مبدل شده اند.
منبع: مجله اینترنتی فریا
مهندسان هخامنشی راز استفاده از عدد پی (۱۴/۳ ) را دو هزار و 500 سال پیش کشف کرده بودند. آنها در ساخت سازه های سنگی و ستون های مجموعه تخت جمشید که دارای اشکال مخروطی است، از این عدد استفاده می کردند.
عدد پی( ۳.۱۴)در علم ریاضیات از تقسیم محیط دایره بر قطر آن به دست می آید. کشف عدد پی جزو مهمترین کشفیات در ریاضیات است. کارشناسان ریاضی هنوز نتوانسته اند زمان مشخصی برای شروع استفاده از این عدد پیش بینی کنند. عده زیادی، مصریان و برخی دیگر، یونانیان باستان را کاشفان این عدد می دانستند اما بررسی های جدید نشان می دهد هخامنشیان هم با این عدد آشنا بودند.
«عبدالعظیم شاه کرمی» متخصص سازه و ژئوفیزیک و مسئول بررسی های مهندسی در مجموعه تخت جمشید در این باره، گفت: «بررسی های کارشناسی که روی سازه های تخت جمشید به ویژه روی ستون های تخت جمشید و اشکال مخروطی انجام گرفته؛ نشان می دهد که هخامنشیان دو هزار و 500 سال پیش از دانشمندان ریاضی دان استفاده می کردند که به خوبی با ریاضیات محض و مهندسی آشنا بودند. آنان برای ساخت حجم های مخروطی راز عدد پی را شناسایی کرده بودند.»
دقت و ظرافت در ساخت ستون های دایره ای تخت جمشید نشان می دهد که مهندسان این سازه عدد پی را تا چندین رقم اعشار محاسبه کرده بودند. شاه کرمی در این باره گفت: «مهندسان هخامنشی ابتدا مقاطع دایره ای را به چندین بخش مساوی تقسیم می کردند. سپس در داخل هر قسمت تقسیم شده، هلالی معکوس را رسم می کردند. این کار آنها را قادر می ساخت که مقاطع بسیار دقیق ستون های دایره ای را به دست بیاورند. محاسبات اخیر، مهندسان سازه تخت جمشید را در محاسبه ارتفاع ستون ها، نحوه ساخت آنها، فشاری که باید ستون ها تحمل کنند و توزیع تنش در مقاطع ستون ها یاری می کرد. این مهندسان برای به دست آوردن مقاطع دقیق ستون ها مجبور بودند عدد پی را تا چند رقم اعشار محاسبه کنند.»
هم اکنون دانشمندان در بزرگ ترین مراکز علمی و مهندسی جهان چون «ناسا» برای ساخت فضاپیماها و استفاده از اشکال مخروطی توانسته اند عدد پی را تا چند صد رقم اعشار حساب کنند. بر اساس متون تاریخ و ریاضیات نخستین کسی که توانست به طور دقیق عدد پی را محاسبه کند، «غیاث الدین محمد کاشانی» بود. این دانشمند ایرانی عدد پی را تا چند رقم اعشاری محاسبه کرد. پس از او دانشمندانی چون پاسکال به محاسبه دقیق تر این عدد پرداختند. هم اکنون دانشمندان با استفاده از رایانه های بسیار پیشرفته به محاسبه این عدد می پردازند.
شاه کرمی با اشاره به این موضوع که در بخش های مختلف سازه تخت جمشید، مقاطع مخروطی شامل دایره، بیضی، و سهمی دیده می شود، گفت: «به دست آوردن مساحت، محیط و ساخت سازه هایی با این اشکال هندسی بدون شناسایی راز عدد پی و طرز استفاده از آن غیرممکن است.»
داریوش هخامنشی بنیان گذار تخت جمشید در سال 521 پیش از میلاد دستور ساخت تخت جمشید را می دهد و تا سال 486 بسیاری از بناهای تخت جمشید را طرح ریزی یا بنیان گذاری می کند. این مجموعه باستانی شامل حصارها، کاخ ها، بخش های خدماتی و مسکونی، نظام های مختلف آبرسانی و بخش های مختلف دیگری است.
مجموعه تخت جمشید مهمترین پایتخت مقاومت هخامنشی در استان فارس و در نزدیکی شهر شیراز جای گرفته است.
منبع: اینجا
نشریه معتبر فارن پالیسی چاپ آمریکا اخیرا گزارشی درباره فهرست بدترین مکانهای زندگی در دنیا برای کودکان منتشر کرده است که نکته جالب آن قرار داشتن بریتانیا در این لیست است.
فرانسه برای چندمین سال متوالی در صدر جدول رده بندی جذب گردشگران خارجی قرار گرفت و متعاقب آن، اسپانیا، آمریکا، چین و ایتالیا حائز رتبه های برتر شدند .به گزارش پرشین ژئو (WTO) در گزارش جدید خود آورده است: هر چند آمریکا در رده سوم جذب گردشگری قرار گرفت اما با به دست آوردن بیش از 78 میلیارد دلار، در کسب درآمد رده اول را به خود اختصاص داد.اسپانیا با جذب 57 میلیون نفر و کسب 48 میلیارد دلار، فرانسه با جذب 77 میلیون گردشگر وکسب 44 میلیارد دلار، چین با جذب 45 میلیون نفر و درآمد 28 میلیارد دلار و ایتالیا با 41 میلیون گردشگر و درآمد 37 میلیارد دلار در مقام های بعدی قرار گرفتند.
در ادامه این گزارش آمده است: هنگ کنگ با افزایش 40 درصدی آمار گردشگر، مقام اول پیشرفت در صنعت گردشگری را نصب خود کرد و با جذب 28 میلیون گردشگر، موقعیت خود را بهبود بخشید اما در آمد این کشور جزء10 کشور اول نبوده است.
در رده بندی 12 کشور جذاب برای گردشگران به قرار زیر است:
1ـ فرانسه، 77 میلیون نفر
2ـ اسپانیا، 57 میلیون نفر
3ـ آمریکا، 54 میلیون نفر
4ـ چین، 45 میلیون نفر
5ـ ایتالیا، 41 میلیون نفر
6ـ انگلیس، 32 میلیون نفر
7ـ هنگ کنگ، 28میلیون نفر
8ـ مکزیک، 25 میلیون نفر
9ـ آلمان، 24 میلیون نفر
10ـ اتریش، 23 میلیون نفر
11ـ کانادا، 900/22 میلیون نفر
12ـ ترکیه، 600/22 میلیون نفر
رده بندی درآمدی 10 کشور اول از لحاظ درآمد توریستی:
1ـ آمریکا، 78 میلیارد دلار
2ـ اسپانیا، 48 میلیارد دلار
3ـ فرانسه، 44 میلیارد دلار
4ـ ایتالیا، 37 میلیارد دلار
5ـ آلمان، 33 میلیارد دلار
6ـ انگلیس، 32 میلیارد دلار
7ـ چین، 29 میلیارد دلار
8ـ ترکیه، 21 میلیارد دلار
9ـ اتریش، 17 میلیارد دلار
10ـ استرالیا، 14 میلیارد دلار
منبع: سایت ایرانیان
"والتر براتین"60 سال قبل در چنین روزی، در 16 دسامبر 1947 اولین ترانزیستور تاریخ را در لابراتوارهای "بل" آمریکا اختراع کرد.
به گزارش مهر، بی تردید بدون اختراع ترانزیستور رایانه، تلفنهای همراه و امکان مشاهده برنامه های تلویزیونی وجود نداشت.
ترانزیستور، اختراعی که توانست تاریخ فناوری را دگرگون کند، اکنون شصتمین سالروز تولد خود را پشت سر می گذارد و هنوز زنده و پابرجا است و همچنان در زندگی روزمره انسانهای عصر فناوری نقش کلیدی ایفا می کند.
این دستگاه کوچک برپایه منطق عملکرد الکترونیک، یعنی انتقال اطلاعات "بله" و "خیر" و یا همان "صفر" و "یک" عملیات خود را انجام می دهد.
اولین ترانزیستور تاریخ در لابراتوار آمریکایی "بل" در 16 دسامبر 1947 اختراع شد. "والتر براتین" مخترع این ابزار در دهه 90 همراه با "ویلیام شاکلی" و "جان باردین" به خاطر کشف ساختار الکترونیکی ترانزیستور مفتخر به دریافت جایزه نوبل شد. وی این جواهر کوچک را از سیلیسیوم و ژرمانیوم و یک پایه پلاستیکی ساخت.
اولین رادیوهای ترانزیستوری به سرعت توانستند جایگزین رادیوهایی شوند که از "لوله های گازی" استفاده می کردند. در سال 1965 بنیانگذار اینتل، "قانون مور" را مطرح کرد و براساس این قانون، تعداد ترانزیستور در یک پردازشگر هر 12 ماه یکبار باید دو برابر می شد. این قانون باعث شد که ترانزیستورها روز به روز توسعه بیشتری یابند.
به گزارش مهر، ترازیستورهایی که منجر به تولید اولین تلفنهای همراه شدند در سال 1983 به وجود آمدند. امروزه پیشرفته ترین تراشه دنیا که " Penryn" محصول اینتل است تنها در 45 میلیونیوم میلیمتر میزبان 820 میلیون ترانزیستور است.
براساس اطلاعات شرکت آمریکایی اینتل، هر سال 10 کوئینتیلیون (یک کوئینتیلیون برابر یک با 18 صفر به توان 2 است) ترانزیستور وارد بازار می شود.
پروفسور مجید سمیعی، جراح برجسته مغز و اعصاب ایرانی مقیم آلمان که سابقه 8 هزار جراحی را فقط در ناحیه قاعده جمجمه به عنوان حساسترین ناحیه جراحی مغز و اعصاب در کارنامه خود دارد،درباره نوآوریهای خود در عرصه این جراحی گفت: قدم اول و مهمی که من در عرصه جراحی مغز و اعصاب برداشتم به حدود سال 1966 بر میگردد که جراحی زیر میکروسکوپ بود.
* جراحی زیر میکروسکوپ، انقلاب اول بود
وی افزود: در آن زمان فقط چند نفر در دنیا بودند که میتوانستند زیر میکروسکوپ عمل کنند، به این ترتیب ما توانستیم روش جراحی جدید و نویی را به دست آوریم که با شرایط قبلی بسیار متفاوت بود و با شرایط خیلی بهتری میتوانستیم بافتها را ببینیم، چون در زیر میکروسکوپ هم نور فراوان بود و هم محیط بزرگتر میشد و میتوانستیم ریزه کاریهای محل را خیلی دقیقتر ببینیم و توانستیم وسعت عملهایی که میشد انجام داد را گسترش دهیم.
پروفسور سمیعی گفت: عمل در زیر میکروسکوپ باعث شد، وارد محیطهایی شویم که در گذشته بدون میکروسکوپ خیلی خطرناک بودند و نمیتوانستیم به آن نواحی دست بزنیم. یکی از این محیطها، محیط قاعده جمجمه بود که در واقع به وجود آمدنش به کمک جراحی میکروسکوپی بود که توانستیم جراحی کنیم، بدون اینکه به بافتهای اطرافش که مملو از عصب و مویرگ است، آسیب برسد.
* همه جای بدن پیوند عصب زدم
وی اضافه کرد: البته بعد از آن پیوند عصب در زیر میکروسکوپ نیز یکی از علاقههای من بود که تقریباً بعد از آن توانستم در تمام بدن هر جا که صدمه به عصب وارد شده بود، یک راهی برای پیوند عصب پیدا کنم و متدهای جدیدی برای پیوند عصب در بدن انسان به وجود آوردم که همه موفقیتآمیز بودند و اکنون این عملها را جراحان در سراسر دنیا برای بیماران انجام میدهند.
* نقشه مغز هر انسان منحصر به فرد است
پروفسور سمیعی درباره دغدغههای امروز و اینکه اکنون روی چه مسائلی کار میکند که میتواند آینده جراحی مغز و اعصاب را تغییر دهد، گفت: مسئله مهمی که اخیراً روی آن کار میکنم، Brain maping یا نقشه مغز است، آنچه امروز ما از مغز انسان میشناسیم با آنچه 20 سال پیش میدانستیم خیلی متفاوت است، اصلاً قابل مقایسه نیست، آن زمان مغز انسان را فقط از نظر آناتومی میدیدیم که ناحیههایی دارد و تا حدی میدانستیم که چه حرکتها و مسئولیتهایی از انسان مربوط به کدام ناحیه مغز است ولی بعد از اینکه موضوع Brain mapig پیش آمد، فهمیدیم همان طور که انسانها مختلف هستند، همان طور هم محل مسئولیت مغز و حرکات انسان در مغز در انسانهای مختلف متفاوت است و نمیتواند برای همه انسانها در یک جای ثابت باشد.
پروفسور سمیعی اضافه کرد: از این نظر در همه جراحیها بررسی نقشه مغز قبل از عمل ضروری شد زیرا نقاط حساس مغز در هر انسان با انسان دیگر متفاوت است و این موضوع پژوهش جدیدی در جراحی مغز و اعصاب شد که اکنون خیلی روی آن کار میکنیم.
این دانشمند برجسته ایرانی در پاسخ به این پرسش که «چشمانداز آینده جراحی مغز و اعصاب را چگونه میبینید»، گفت: تمام تلاش ما در آینده این است که مغز انسان را بهتر درک کنیم، در هر گوشه مغز انسان اسراری وجود دارد که هر چه بیشتر درباره آن بدانیم، جراحی مغز و اعصاب به همان میزان جلو میرود.
وی اضافه کرد: تا زمانی که ندانیم در کجا هستیم و آن محلی که جراحی میکنیم چه مسئولیتی دارد، جراحی کامل نیست، وقتی که تشخیص دهیم این ناحیه که عمل میکنیم چه خطراتی و چه امکاناتی در آن وجود دارد در آن موقع جراحی مغز و اعصاب به سطح خیلی خیلی بالایی میرسد که یک جراح میتواند از قبل از عمل پیشبینی کند که عمل او چه خطراتی میتواند داشته باشد.
* فلج شدن بهتر از اختلال در تفکر است
پروفسور سمیعی گفت: اسرار تفکر انسان، بسیار زیاد است، دستورات مغز فقط حرکات دست و پا نیست، تفکر انسان رول(نقش) اصلی را بازی میکند به طوری که هر انسانی حاضر است حتی فلج شود اما افکار او تغییر پیدا نکند و به هم نریزد، این صدمه بسیار بزرگی است که انسان نتواند افکارش را جمع و جور کند و این موضوع دانش جدیدی است که به عنوان کوکنتیو سرجری دنبال میشود.
این دانشمند ایرانی درباره اینکه آیا ممکن است روزی بشر بتواند به طریقی اطلاعات مغز را بخواند و آن را در جای دیگر ذخیره کند، پاسخ داد: الآن دانشمندان زیادی دارند در این جهت کار میکنند که بتوانند بر قدرت تفکر و مغز انسان بیشتر مسلط شوند و از آن برای ساخت دستگاههای مشابه دیگر استفاده کنند، بسیاری از کارخانهها و صنایع نیز به دنبال ساخت چنین دستگاههایی هستند که قسمتی از قدرت مغز انسان را داشته باشد، روزگاری شما برای اینکه خودروی خود را پارک کنید باید برمیگشتید و پشت سرتان را نگاه میکردید اما امروز این کار را sensorها انجام میدهند.
* هیچ وقت به همه اسرار مغز پی نمیبریم
پروفسور سمیعی اضافه کرد: این دانش هر روز پیشرفت میکند اما بعید میدانم روزی بتوانیم به تمام اسرار مغز دست پیدا کنیم و روباتهایی بسازیم که کاملاً بتوانند همه کارهای مغز را انجام دهند ولی خیلی از امکانات مغز را میتوان به دست آورد و در کامپیوترها جا داد، اگر چنین موقعیتی پیش آید شاید در آینده مغز انسان بتواند اندکی استراحت کند، کارهای عادی را ماشین انجام دهد و کارهای پیچیده را مغز انسان.
پروفسور سمیعی در پاسخ به این پرسش که چقدر مغز انسان را میشناسید، گفت: این سوالی است که هیچ کس نمیتواند به آن جواب دهد.
منبع: خبرگزاری فارس