یک سایت

سایت زیر  به نظرم سایت جالبی اومد.اگه دوست داشتید یه سر بزنید.

MiboSearch

آسمان ایران شهاب باران می‌شود

یکی از پرشهاب‌ترین رگبارهای شهابی سال، بارش شهابی کوادرانت (نطاق) در 13 و 14 دی قابل رویت است.

در بهترین حالت می‌توان 100 شهاب در ساعت را در بارش شهابی مشاهده کرد.

کانون بارش در قسمت شمالی صورت فلکی «عوا» در نزدیکی دسته آبگردان صورت فلکی دب اکبر است.

منشا این بارش شهابی دنباله‌دار «ماخهولتس» است که هر پنج سال و اندی یک‌بار خورشید را دور می‌زند.

شهاب‌های این بارش شهابی همانند شهاب‌های بارش‌شهابی برساووشی و جوزایی نورانی نیست.

زلزله بم

یاد عزیزانمان را که در زلزله تلخ بم و زرند کرمان از بین ما رفتند را گرامی می داریم. همچنین برای عزیزانی که به نوعی سلامت خود را در این حادثه از دست دادند، آرزوی سلامتی کامل و هر چه سریعتر داریم. 

میلاد مسیح(ع)

میلاد حضرت مسیح را به همه پیروان آن حضرت تبریک می گویم.

لوگوی گوگل برای سال نو میلادی

تعیین سن دقیق منظومه شمسی

ستاره شناسان آمریکایی با تجزیه یک شهاب سنگ ویژه موفق شدند سن دقیق و اولین مراحل شکل گیری منظومه شمسی را تعیین کنند.

به گزارش مهر، محققان دانشگاه کالیفرنیا که نتایج تحقیقات خود را در Astrophysical Journal Letters منتشر کرده اند، تاریخ اولین مراحل شکل گیری منظومه شمسی را تعیین کردند. این مراحل اولیه که ذرات گرد و غبار میکروسکپی بین ستاره ای در برخورد با پدیده بهم آمیختگی اجرام سنگی را شکل داده اند، بین 4 هزار و 568 میلیون سال قبل آغاز و تا دو هزار و 80 میلیون سال به طول انجامیده اند.

این دانشمندان برای تعیین این سن دقیق، یک سنگ آسمانی ویژه را که "کندریت کربن دار" نامیده می شود مورد تجزیه قرار دادند.

کندریت کربن دار یک ماده قدیمی است که عمر آن به زمان شکل گیری منظومه شمسی می رسد و از گلبولهای سیلیس ساخته شده است.

براساس آگاهیهای فعلی، در مرحله دوم تکامل منظومه شمسی، اجرام در ابعاد بسیار بزرگی که از یک کوه زمینی به فضا پرتاب شده اند، به سرعت 20 سیاره در ابعاد در برابر با سیاره مریخ را شکل داده اند.

در مرحله سوم که آخرین مرحله شکل گیری است، این سیارات کوچک در یک سری از برخوردهای غول پیکر به یکدیگر اصابت کرده اند و منشای سیاراتی را امروزه وجود دارند، تشکیل داده اند.

اکنون نتایج این تحقیقات که از تجزیه "کندریتهای کربن دار" به دست آمده نشان می دهد که ماتریکس این سنگ آسمانی غنی از عنصر منگنز است، درحالی که گلبولهای سیلیسی آن از عنصر کروم غنی شده اند.

این دانشمندان با مقایسه انواع مختلف سنگهای آسمانی جمع آوری شده روی زمین، کشف کردند که در این سنگها سه ارتباط مهم وجود دارد که شامل ارتباط منگنز/ کروم، میزان ماتریکس در سنگهای آسمانی و آزاد شدند کروم- 53 هستند.

با اندازه گیری میزان کروم- 53 میزان ایزوتوپ منگنز- 53 آغازین به دست آمد. این اندازه گیری نشان داد که این سنگ آسمانی "کندریت کربن دار" در 4 هزار و 568 میلیون سال قبل شکل گرفته است.

منبع: عصر ایران

خانه امن الهی در ایام حج

الهی! چه گویم از محبت و رحمتت،تو آنی که فقط خود دانی، وصف صفاتت خود توانی.

عید قربان مبارک

یلدا

یلدا

برای اطلاعات بیشتر درباره این رویداد بزرگ ما ایرانیان به صفحات زیر سری بزنید.

http://www.vcn.bc.ca/oshihan/Pages/Yalda.htm

www.aftab.ir/articles/art_culture/cultural_heritage/c5c1197814521_yalda_night_p1.php -

شب یلدا

شب یَلدا یا شب چِله آخرین شب آذرماه، نخستین شب زمستان و درازترین شب سال است. ایرانیان و بسیاری از دیگر اقوام آن را مبارک می دارند و این شب را جشن می‎گیرند.

ایرانیان باستان با این باور که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر می‎شوند و تابش نور ایزدی افزونی می‌‌یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می‌کردند.

اکنون پس از ارائه نظریه کاربری تقویمی چهارتاقی نیاسر در نزدیکی شهر کاشان و امکان دیدار عملی طلوع خورشید انقلاب زمستانی، عده‌ای این شب را در انتظار تماشای خورشید در کنار چارتاقی برگزار می‌کنند.

پبشینهٔ جشن:یلدا و جشن‌هایی که در این شب برگزار می‌شود، یک سنت باستانی است و پیروان میتراییسم آن را از هزاران سال پیش در ایران برگزار می‌کرده‎اند. در این باور یلدا روز تولد خورشید و بعدها تولد میترا یا مهر است . بسیاری بر این باورند که ریشه‌ی پاس‌داشت شب چله میراث قوم کاسپیان‌ است . کاسپ‌ها از اولین اقوام آریایی هستند که وارد ایران شدند.ان‌ها مردمانی با چشم‌های کبودرنگ و موهای بور بودند که ابتدا در گیلان امروزی سکنی گزیدند و پس از چندی به نقاط دیگر ایران مهاجرت کردند . کاسپ‌ها قوم نیرومندی بودند و تمدن توانمندی را پایه‌گذاری کردند. از جمله تمدن‌های آبی (Hydraulic Civilizations) که می‌توان از زیگورات چغازنبیل، آسیاب‌ها و قنات‌های شوشتر به‌عنوان آثار باقی‌مانده از تمدن کاسپ‌ها نام برد. هم‌چنین پل‌های بسیاری با نام آناهیتا در سراسر ایران ساختند و با ساخت چهارتاقی‌هایی توانستند انحراف ٢٣ درجه‌ی مدار زمین در گردش به دور خورشید را اندازه‌گیری کنند . کاسپ‌ها با استفاده از این ابزار به تقویمی دقیق دست یافتند و دریافتند که پس از آخرین شب پاییز بر طول روزها اندک‌اندک افزوده شده و از طول شب‌های سرد کاسته می‌شود. این جشن در ماه پارسی «دی» ( تولد دوباره خورشید ) قرار دارد که نام آفریننده در زمان پیش از زرتشتیان بوده است که بعدها او به نام آفریننده نور معروف شد. واژه ی روز ( DAY ) در زبان انگلیسی ( که همریشه با زبانهای کهن آریایی است ) نیز از نام این ماه برگرفته شده است . نور، روز و روشنایی خورشید، نشانه‌هایی از آفریدگار بود در حالی که شب، تاریکی و سرما نشانه‌هایی از اهریمن. مشاهده تغییرات مداوم شب و روز مردم را به این باور رسانده بود که شب و روز یا روشنایی و تاریکی در یک جنگ همیشگی به سر می‌برند. روزهای بلندتر روزهای پیروزی روشنایی بود، در حالی که روزهای کوتاه‌تر نشانه‌ای از غلبهٔ تاریکی و اهریمن بر زمین . یلدا برگرفته از واژه‎ای سریانی است و مفهوم آن « میلاد» است . ( برخی بر این عقیده اند که این واژه در زمان ساسانیان که خطوط الفبا از راست به چپ نوشته می شده , وارد زبان پارسی شده است ) . بعد از هجرت گسترده ی مسحیان در زمان کشتار امپراطوری روم به ایران و منطقه های آسیای صغیر . هنگام توسعه‌ی آیین مهر در اروپا، مراسم شب چله به عنوان روز زایش مهر و نور و راستی با شکوه تمام برگزار می‌شده است و پس از استیلای مسیحیت در اروپا، آداب و رسوم آیین مهر که در زندگی مردم و به‌خصوص در میان رومیان نفوذ کرده بود هم‌چنان باقی ماند و با آمدن دین جدید رنگ نباخت . تا سال ٣٥٠ میلادی تمام فرقه‌های مختلف مسیحیت متفق‌القول روز ششم ژانویه را روز میلاد مسیح می‌دانستند ولیکن نفوذ آیین مهر کلیسای روم را بر آن داشت تا روز تولد عیسی مسیح را مطابق با تولد مهر یا میترا قرار دهد تا از التقاط این دو مناسبت نفوذ بیشتری بر زندگی مردم داشته باشد و بزرگ‌ترین جشن آیین مهر را در خود حل کنند . با قدرتمند شدن کلیسای رم و پس از گذشت زمان، فرقه‌های دیگر مسیحیت به این سمت و سو گرویدند. لیکن هنوز کلیسای ارمنی و ارتدوکس شرقی روز ششم ژانویه را روز میلاد مسیح می‌دانند . آن‌چه از نظر پژوهشگران مسلم است این است که ٢١ یا ٢٥ دسامبر با توجه به اشاره‌های انجیل به فصل زراعت و اعتدال هوا و هم‌چنین تاریخ دوران اولیه‌ی مسیحیت ، روز میلاد عیسی مسیح نیست و نفوذ آیین مهر در رسوم کلیسا نیز غیرقابل‌انکار است . نخستین مایه‌های جشن کریسمس وایلانوت میراث و هدیه‌ی ایران کهن به جهانیان است که خود تا به امروز در زنده‌نگه‌داشتن آن کوشیده‌است . ایرانیان باستان این شب را شب تولد الهه مهر «میترا» می‎‎پنداشتند، و به همین دلیل این شب را جشن می‎گرفتند و گرد آتش جمع می‎شدند و شادمانه رقص و پایکوبی می کردند.آن گاه خوانی الوان می گستردند و « میزد» نثار می کردند. «میزد» نذری یا ولیمه‎ای بود غیر نوشیدنی، مانند گوشت و نان و شیرینی و حلوا، و در آیین‎های ایران باستان برای هر مراسم جشن و سرور آیینی، خوانی می گستردند که بر آن افزون بر آلات و ادوات نیایش، مانند آتشدان، عطردان، بخوردان، برسم و غیره، برآورده‎ها و فرآورده‎های خوردنی فصل و خوراک‎های گوناگون، از جمله خوراک مقدس و آیینی ویژه ای که آن را « میزد» می نامیدند، بر سفره جشن می نهادند. ایرانیان گاه شب یلدا را تا دمیدن پرتو پگاه در دامنه‌ی کوه‌های البرز به انتظار باززاییده‌شدن خورشید می‌نشستند. برخی در مهرابه‌ها (نیایشگاه‌های پیروان آیین مهر) به نیایش مشغول می شدند تا پیروزی مهر و شکست اهریمن را از خداوند طلب کنند و شبهنگام دعایی به نام «نی ید» را می خوانند که دعای شکرانه نعمت بوده است . روز پس از شب یلدا (یکم دی ماه) را خورروز ( روز خورشید ) و دی گان؛ می خواندند و به استراحت می پرداختند و تعطیل عمومی بود ( خرمدینان , این روز را خرم روز یا خره روز می نامیدند ) . در این روز عمدتاً به این لحاظ از کار دست می کشیدند که نمی خواستند احیاناً مرتکب بدی کردن شوند که میترائیسم ارتکاب هر کار بد کوچک را در روز تولد خورشید گناهی بسیار بزرگ می شمرد.

جشن یلدا و عادات مرسوم در آن:در آیین کهن , بنابر یک سنت دیرینه آیین مهر شاهان ایرانی در روز اول دی‌ماه تاج و تخت شاهی را بر زمین می‌گذاشتند و با جامه‌ای سپید به صحرا می‌رفتند و بر فرشی سپید می‌نشستند. دربان‌ها و نگهبانان کاخ شاهی و همه‌ی برده‌ها و خدمت‌کاران در سطح شهر آزاد شده و به‌سان دیگران زندگی می‌کردند. رئیس و مرئوس، پادشاه و آحاد مردم همگی یکسان بودند( صحت این امر موکد نیست , شاید تنها افسانه باشد ) . جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب‎نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می‎شود. متل گویی که نوعی شعرخوانی و داستان خوانی است در قدیم اجرا می شده است به این صورت که خانواده ها در این شب گرد می آمدند و پیرتر ها برای همه قصه تعریف می کردند . آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه‌های گوناگون است که همه جنبهٔ نمادی دارند و نشانهٔ برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند , این میوه ها که اکثرا" کثیر الدانه هستند , نوعی جادوی سرایتی محسوب می شوند که انسان ها با توسل به برکت خیزی و پر دانه بودن آنها , خودشان را نیز مانند آنها برکت خیز می کنند و نیروی باروی را در خویش افزایش می دهند . در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آینده‌گویی می‌کنند.