پس از چند عکس اولیه که از بلافاصله پس از قرار گیری در مدار زیمن از دره مارینر گرفته شد، نخستین هدف جالب توجه مدارگرد گودالی بود که یک پیک دیگر زمین در کنار آن قرار دارد. مدارگرد چهارشنبه ۱۲ مهر در مداری مناسب درست از فراز سر دهانه برخوردی ۸۰۰ متری ویکتوریا می‌گذشت. مدارگرد از ارتفاع ۲۹۷ کیلومتری بالای گودال گذشت و دوربین اصلی با توان تفکیک زیاد تصویری را ثبت کرد که جزییاتی تا اندازه ۸۹ سانتی متر تفکیک شده‌اند (البته این حداکثر توان تفکیک فضاپیما نیست و در مواقعی که در حضیض مداری باشد می‌تواند جزییاتی تا کوچکی نیم متر را نیز درست زیر پای خود بر سطح مریخ تفکیک کند). در زمانی که تصویر MRO از گودال ویکتوریا گرفته شد، خورشید با زاویه ۳۰ درجه بالای افق بر این دهانه می‌تابید و سایه های عمیقی در یک طرف دیواره دهانه، که حدود ۸۰ متر عمق دارد، گسترده شده است.

وقتی به لبه چپ دهانه در تصویر MRO دقت کنید نقطه تیره رنگی درست بر فراز دیواره دهانه پیداست که مریخ نورد آپورتونیتی (فرصت) به قطر حدود ۲ متر است. حتی با کمی دقت ردپای مریخ‌نورد نیز در مسیری که به سوی دهانه می آمده است روی سطح شنی و هموار این بخش ار فلات نصف النهار مریخ پیداست. مریخ نورد نزدیک به سه سال است که در این منطقه پرسه می‌زند و بیش از ۹ کیلومتر را برای بازدید از اهداف خود و رسیده به دهانه بزرگ ویکتوریا پیموده است.

این تصویر و مشاهدات آینده مریخ نورد از فراز و درون گودال اطلاعات بی‌نظیری را از یک موضوع زمین شناختی و بر اساس دو دید سطحی و مداری در اختیار دانشمندان می‌گذارد و امکان بسیار بیشتری را برای جستجو و انتخاب اهداف و مسیرهای مناسب کاوش مریخ‌نورد در این محدوده فراهم می‌کند.

در حال حاضر علاوه بر MRO سه فضاپیمای دیگر به دور مریخ می‌گردند و چشم از این سیاره برنمی‌دارند:‌ مارس اکسپرس (سریع السیر مریخ)، ادیسه مریخ، و نقشه بردار سراسر مریخ که قدیمی تر از همه آنهاست و از سال ۱۳۷۶ در مدار مریخ قرار گرفته است. در میان این کاروان مدارگردهای مریخی، MRO تیزبین ترین است و با این توان تفکیک و با توجه به داشتن رادار نفوذ کننده به درون مریخ باید در انتظار دوران تازه ای در اکتشافات مداری سیاره سرخ باشیم.

  

منبع:http://www.nojum.ir