انوشه انصاری: هنوز هم صددرصد مشهدیام |
محمد تاجدولتیوقتی حدود شش ماه پیش، در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۶، انوشه انصاری، نخستین زن توریست فضانورد ایرانی- آمریکایی به آسمان رفت و پس از گردشی یک هفتهای در فضا به زمین بازگشت، بحثها و خبرهای فراوانی حول و حوش این واقعه شکل گرفت. گروهی انتقادهای زیادی به انوشه انصاری کردند که چرا بیست میلیون دلار برای یک سفر تفریحی یک هفتهای به فضا باید پرداخت بشود درحالی که در گوشه و کنار جهان، چه دردها و مشکلاتی که نمیشد با این مقدار پول آرام و حل بشود. گروه کثیر دیگری هم ازمنظری متفاوت به این واقعه نگاه کردند و اینکه برای تحقق یک رویا میتوان هر بهایی را پرداخت. انوشه انصاری اما در پاسخ به این پرسش که چقدر حاضر هستید برای تحقق رویاهای خودتان بپردازید در سایت اینترنتی خود نوشته: “من جوابی برای این سوال ندارم، اما فکر میکنم پاسخ به این پرسش برای هرکسی متفاوت باشد. خود من همیشه آماده بودم و هنوز هم هستم که زندگی خود را برای تحقق رویاهایم فدا کنم.” از آن جنجالهای خبری شش ماه گذشته و با آنکه بسیاری تصور میکردند به زودی آن واقعه هم مثل خبر سفر فضایی نخستین مرد توریست فضانورد فراموش میشود و دیگر از انوشه انصاری هم جز در کتاب تاریخ رکوردها، نامی باقی نخواهد ماند. اما ظاهرا اینطور نیست و به نظر میرسد انوشه انصاری از شهرت بدست آمده، از آن سفر فضایی گران قیمت، میخواهد به گونهای متفاوت استفاده کند. سفرهای پی در پی به گوشه و کنار دنیا، برگزاری کنفرانسها و سخنرانی در دانشگاهها و مراکز معتبر و مخاطب قرار دادن کودکان و نوجوانان شیفته فضا، بخش مهمی از زندگی او را در کنار فعالیتهای اقتصادیاش در بخش تکنولوژی ارتباطات شکل داده است. ر آخرین روز ماه فوریه، انوشه انصاری به دعوت مرکز علمی انتاریو به تورنتو آمده بود تا ضمن برگزاری دو جلسه سخنرانی عمومی، یکی برای کودکان و بزرگسالان و دیگری برای نوجوانان و جوانان ۱۴ تا ۲۴ ساله، نمایشگاه فضایی مرکز علمی انتاریو را هم رسما افتتاح کند. استقبال بسیار قابل توجهی که از جلسات سخنرانی که پیرامون سفر فضایی او و پروژههای آیندهاش انجام میشود و دیدگاههای تازهای که ارائه میکند، نشان میدهد که رویاهای آن دختربچه مشهدی، که تا سن ۱۶سالگی شبها با دیدن ستارهها آرزوهایش را به فضا میفرستاد، حد و مرز و پایانی ندارد. انوشه انصاری همچنان در اندیشه سفری دوباره به فضا است. وقتی از او میپرسم چقدر حاضری برای سفر به کره ماه بپردازی، چشمانش برق میزند و میگوید: "خیلی گران تمام میشود." میپرسم حاضری صد میلیون دلار بدهی و به کره ماه سفر کنی؟ کمی مکث میکند و میگوید پول زیادی است. ولی بلافاصله اضافه میکند:" اگر کمپانی جدیدی که ایجاد کردهایم موفق بشود و امکان سفر به کره ماه باشد، حتما صد میلیون دلار هم پرداخت میکنم."
از بزرگترها قطع امید کردهام، امیدم به بچههاست در سخنرانی خود اشاره کردید که ۱۶ کشور با مشارکت هم ایستگاه فضایی درست کردند و در فضای کوچکی با هم صلح آمیز کار میکنند و ابراز امیدواری کردید که همین همکاری و همزیستی در زمین هم ایجاد بشود. شما که چنین عقیدهای دارید، چه تلاشی کردهاید برای ایجاد این همکاری روی زمین؟ ولی میدانید که امکانات دست بزرگترها است.من فکر میکنم که بزرگترها بزودی بتوانند این امکانات را در اختیار بچههایشان بگذارند. اگر این بچهها بتوانند به آنها نشان بدهند که چطوری میتوانند با احساس مسوولیت از این موقعیت استفاده کنند. از طریق سازمانهای بینالمللی، آیا تا به حال به فکر شما رسیده که بتوانید تلاشی بکنید. چون از وقتی که از فضا برگشتهاید با توجه به برنامههایی که دارید تبدیل شدهاید به یک شخصیت زن جهانی که خیلی معروف است؛ همه جا رسانهها به شما توجه دارند؛ و اتوریتهای حول و حوش خودتان ایجاد کرده اید. آیا فکر کردید که از این اتوریته میتوانید استفاده بکنید برای آن عقیدهای که در ذهن شما است؟ تجربههایم را با زنها در میان میگذارم دست کم از نظر خیلی از زنان دنیا، شما یک نمونه و مدلی هم هستید از نظر اراده، تصمیم و تلاش زنی برای به ثمر رساندن آرزویی که دارد. برای زنان دنیا، برای دختران جهان چه؟ آیا فکر کردید که میشود پروژهای را ایجاد کنید؛ یا با همکاری دیگران پیش ببرید برای اینکه وضعیت زنانی که در شرایط کشورهای پیشرفته نیستند را هم یک مقدار ترقی بدهد و بهبود ببخشد؟ تولید انرژی از طریق آنتنهای ماهوارهای خورشیدی شما یک جایزه ده میلیون دلاری تعیین کردهاید در کمپانی "ایکس پرایز" برای یک کمپانی غیردولتی که بتواند وسیلهای بسازد برای رفتن به فضا. آیا قصد دارید که از طریق رفتن به فضا، نوعی بیزنس راه بیندازید و از این موقعیت در بخش بیزنسی استفاده بکنید؟ شما اولین توریست زن فضانورد هستید. آیا فکر کردید که میشود در زمینه فضا،با پروژهای بخواهید توریسم را در فضا گسترش بدهید و ایجاد بکنید؟ در پاسخ به پرسش یکی از بچهها در سخنرانیتان گفتید که برای رسیدن به رویاهایتان احتیاج به پول ندارید، بلکه باید اراده داشته باشید. اما میدانیم در دنیای واقعی، رسیدن به هر رویایی احتیاج به حداقل امکانات دارد. به زمانه و زندگی تسلیم نشوید به دختران نوجوان ایرانی و بویژه نوجوانان مشهدی - که شما از آن منطقه هستید- ، که دنیایی آرزو برای آیندهشان دارند، چه توصیهای دارید که به آرزوهایشان بهتر و سالمتر برسند. هنوز هم صددرصد مشهدیام هنوز هم خودتان را یک مشهدی میدانید؟ به لهجه مشهدی یک جملهای را دارید که بخواهید بگویید برای بچههای مشهد؟ منبع: اینجا |