دلایل ریزش مو

ریزش چند تار مو (40 تا 60 تار مو) در هر روز به عنوان بخشی از این سیکل طبیعی است.اما بعضی افراد بیش از حد طبیعی ریزش مو دارند که می تواند شامل مردان و زنان باشد .

ریزش موی ارثی :یکی از مهمترین عوامل ریزش مو عامل وراثت می باشد که معمولا" ریزش مو از سنین 18 تا 30 سالگی رخ داده و هیچ راه درمان قطعی برای ان پیدا نشده است و در خانمها نیز ریزش موی نوع مردانه وارثی با تعداد کمتر و شدت ضعیفتر وجود دارد که به طاسی سر در انها منجر می گردد.

چربی بیش از حد پوست سر:اگر پوست سربیش از انداره چرب باشد، ریزش مو بیشتر خواهد بود.

مراقبت نا مناسب :کاربرد نادرست مواد شیمیایی در آرایش مو باعث صدمه به موها می شود.مواد دکلره ، فر و صاف کردن مو باعث اسیب به موها می شود مصرف زیاد ژل و حالت دهنده های مو باعث نازک شدن و افزایش ریزش مو می شود. کشش موها در آرایش مو به نوعی ریزش مو به نام «ریزش موی کششی منجرب می شود استفاده بیش از اندازه از سشوار نیز از دلایل ریزش مو می باشد .

بیماری یا انجام عمل جراحی :ممکن است حدود 3 یا 4 ماه پس از یک بیماری یا عمل جراحی، به طور ناگهانی تعداد زیادی از موهای خود را ازدست دهید که به علت استرس بیماری یا جراحی و یا تزریق مواد بیهوشی و بی حسی ونیز از دست دادن مقدار زیاد خون از بدن می باشد .

اختلالات هورمونی :اگر مشکل تیروئیدی داشته باشید، چه پرکاری و چه کم کاری، می تواند باعث ریزش موی شما شود.که با حل مشکل تیروئید، این مشکل هم بهتر می شود .

هورمونهای زنانه یا مردانه:ممکن است هورمونهای زنانه( استروژن) یا مردانه( آندروژن) دچار عدم تعادل شده باشند که باز می تواند از علل ریزش مو باشد.

رژیم غذایی نا مناسب :یکی ازمهمترین عوامل ریزش مو، می تواند رژیم غذایی نا متعادل باشد. که بیشتر در خانمها و افرادی که بدنسازی کار می کنند دیده می شود
رژیم غذایی باید حاوی انواع مواد غذایی باشد. مصرف میوه ها، سبزی های تازه، سالادها و... نیز توصیه می گردد .

استرس :از دیگر عوامل مهم ریزش مو، استرس است.مانند: اضطراب، نگرانی و شوک ناگهانی و عصبانیت مداوم .

حاملگی :بسیاری از زنان بعد از گذشت 3 ماه از بچه دار شدن خود متوجه ریزش موی شدید در خود می شوند.این موضوع به این دلیل اتفاق می افتد که در زمان حاملگی افزایش مقدار هورمونهای زنانه سبب می شود تا بدن موهایی را که باید می ریختند نگاه دارد و پس از حاملگی که سطح هورمونها نرمال می شوند، موها ریزش پیدا می کنند .

داروها:بعضی داروها باعث ریزش شدید مو می شوند .
داروهایی مانند: داروهای ضد انعقاد خون( وارفارین، هپارین و...)، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد نقرس، شیمی درمانی برای سرطانها استفاده بیش از حد از ویتامین آ و قرصهای ضد حاملگی.قطع این داروها در اینده به کاهش ریزش مو بسیار کمک کننده است.

عفونت :بعضی از عفونتها مانند عفونتهای قارچی باعث ریزش مو می شوند که با درمان آن با داروهای ضد قارچ، می توان از ریزش مو جلوگیری کرد .

بیماری :در بعضی از بیماریها می تواند روی دهد از جمله در دیابت .
ریزش مو می تواند از علائم بعضی از بیماریها باشد.بنابراین تشخیص و درمان علت ریزش مو می تواند سبب کشف بیماری و درمان به موقع آن شود .
در بعضی از بیماریهای مزمن هم ممکن است دیده شود.مانند: سیفلیس، تیفوس، آنفلوآنزا، سرماخوردگی مزمن و کم خونی .

ریزش موی آلوپسی یا منطقه‌ای :یکی دیگر از شایعترین علل ریزش مو است، ریزش ناگهانی و بدون علامت مو در یک یا چند ناحیه کاملا مشخص و معمولا بشکل گرد که اغلب در سن زیر 40 سال دیده می‌شود. ساقه مو در این بیماری به خوبی شکل نگرفته و در هنگام رسیدن به سطح می‌شکند. متا سفانه امروزه در کشور ما زیاد شایع گردیده است و ریزش مو در سر و صورت و بدن دیده می شود که در دنیا عامل این نوع ریزش هنوز نا شناخته می باشد معمولا" در اثر بیماری های خونی و ناراحتی های عصبی رخ می دهند و معمولا" موها در کمتر از یک سال دوباره در می ایند ولی ممکن است تا سالها یا حتی تا پایان عمر هم در نیایند

کم پشتی موها بعلت کندن غیر ارادی مو :
کندن مو با دست که به صورت تیک یا عادت که بیشتر در افراد سنین بلوغ و زنان دیده می‌شود. نسبت زن به مرد 2.5 به 1 است. محل مورد علاقه منطقه پیشانی و گیجگاهی است. که پس از مدتی تراکم مو در مناطق کنده شده کمتر و کمتر می گردد.

منبع؛ پایگاه ایرانیان بلژیک